“แค่รู้จักตัวเอง บางทีก็เป็นชีวิตที่ดีแล้ว”
คำโปรยที่อยู่ในหน้าหนึ่ง จากแมกกาซีน แจกฟรี ของ A day bulletin ฉบับ 4 กันยายน 2560
เป็นประโยคสั้นๆที่ชี้ชวนให้เกิดความคิดในใจ หลายอย่าง ในชั่วขณะหนึ่ง ที่สายตาได้อ่านผ่านจบประโยคนี้ไป
จะมีสักกี่คนที่รู้จักตนเอง ได้ดี พอพอ กับที่รู้จักผู้อื่น
เพราะในทุกวัน เราต่างต้องปฎิสัมพันธ์ต่อสิ่งต่างๆ และ ผู้คนรอบตัวมากเสียจน บางครั้ง เราอาจจะไม่ได้มีเวลาปฎิสัมพันธ์กับตัวเราเองบ้างเลย
จะมีสักกี่ครั้ง ที่เรารู้ว่า ตัวเราเองรู้สึกอย่างไร
รู้สึกดีใจ ตอนไหน เพราะอะไร และ ทำไม
รู้สึกเสียใจ เท่าไหร่ จากใคร แล้วทำไมถึงเสียใจ
รู้สึกทุกข์ใจ นานเท่าไหร่ จากสาเหตุอะไร แล้วเมื่อไหร่ถึงหยุดรู้สึกทุกข์ใจ
รู้สึกสุขใจ มากแค่ไหน จากเรื่องอะไร แล้วอีกนานเท่าไหรที่ยังรู้สึกสุขใจอยู่
บางทีอาจไม่ทันรู้ด้วยซ้ำ ว่า ความรู้สึกต่างๆมันเกิดขึ้นตอนไหน
มารู้สึกตัวอีกที ความรู้สึก ความคิดเหล่านั้นก็เกิดขึ้นแล้ว
แล้วเราก็สรุปไปเองว่า จะไปควบคุมได้อย่างไร ก็มันเกิดไปแล้วนิ ก็ตัวเราเอง ใจเราเอง เป็นของเราแบบนี้
อาจเผลอไม่ได้มองดูว่า ก่อนที่ความคิด ความรู้สึกแบบนั้นจะเกิด
เราได้รู้เท่าทัน ความคิด ความรู้สึกของตัวเราเองแล้วหรือไม่
และยิ่งถ้าเรารู้ตัว และ สามารถรู้เท่าทัน ความคิดของเราที่เกิดขึ้น เมื่อไหร่
ก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เรา รู้จักตัวเรา รู้จักใจเรา มากขึ้นทุกที
รู้ไหมว่าตัวเองต้องการหรือไม่ต้องการอะไร
รู้ไหมว่าตัวเองพอใจไม่พอใจอะไร ตอนไหน
รู้ไหมว่าตัวเองโกรธหรือไม่โกรธเพราะอะไร เมื่อไหร่
รู้ไหมว่าสิ่งไหนที่ควรทำดี หรือ ไม่ควรทำดี
หลายครั้งเรารู้ทุกอย่าง รู้ทุกเรื่อง หลังจากที่ทุกสิ่ง ทุกอย่างเกิดขึ้น ไปแล้ว
แต่ในทางกลับกัน ถ้าหลายครั้ง เรารู้ตัวในขณะที่ความรู้สึกเหล่านั้นเกิด และสามารถใช้สติที่มี นำมาใช้ คิดพิจารณา ก่อนจะตอบสนองออกไป ก็จะยิ่งทำให้ การรู้จักตัวเอง และ รู้เท่าทันความคิดของตัวเองเป็นเรื่องที่ดี และ มีประโยชน์กับตัวเราเอง มากขึ้น
ในความเป็นจริงแล้ว ทุกสิ่งที่มากระทบใจเรา ล้วนมีผลต่อ ความคิด ความรู้สึกของเรา ทั้งสิ้น
แต่สิ่งที่น่าสนใจมากไปกว่านั้น คือ เราตอบสนองต่อ สิ่งที่มากระทบใจเราอย่างไร
อย่างเช่น เดินทางด้วยรถไฟฟ้าที่แน่นขนัดเลย ทุกคนต่างเบียดเสียดแออัด เพื่อที่จะสามารถเข้ามาในรถไฟฟ้าให้ได้
เป็นธรรมดาที่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ ความรู้สึกของทุกคน ก็มักไปในทิศทางที่ว่า มันน่าอึดอัด น่ารำคาญใจ ไม่พึงพอใจ หรือไม่น่าชอบใจสักเท่าไหร่ คงเป็นความรู้สึกที่ไม่ค่อยจะน่ารื่นรมย์ เท่าไหรนัก
พอหลังจากที่เรารู้สึกแล้ว เราตอบสนองต่อมันเช่นไร
บางคน อาจจะกระฟัดกระเฟียด ทำท่าทางอึดอัด แสดงสีหน้าไม่พอใจ
บางคน อาจจะอารมณ์เสีย ยิ่งดันมา ก็ยิ่งดันไป ซ้ำร้าย ถ้าไม่พอใจหนัก อาจจะมีกระทบกระทั่งกันรุนแรง
บางคน อาจจะเฉยๆ เบียดมา ก็ไหลไป ก็มันแน่นอ่ะ จะให้ทำไงได้
บางคน อาจจะยิ้มเฉยๆ เบียดมาก็ค่อยๆขยับๆเบียดๆไป เอาน่า เช้างี้ใครๆก็รีบทั้งนั้น
บางคน อาจจะยิ้มอ่อนเบาๆ ใครๆก็รีบไปทำงานทั้งนั้น แบ่งๆกันไป เบียดๆกันไปนิด เดี๋ยวถึงที่หมายก็แยกย้ายกันไป
ในเหตุการณ์เดียวกัน สถานการณ์เดียวกัน ความรู้สึก ความคิด ของผู้คนต่างกัน การรู้จัก การรู้เท่าทันความคิด ก่อนที่จะตอบสนองของแต่ละคนก็แตกต่างกัน
มันจะดีแค่ไหน
ถ้าทุกคน รู้จักตัวเอง รู้จักความคิด รู้จักความรู้สึก
รู้เท่าทันตัวเอง รู้เท่าทันความคิด รู้เท่าทันความรู้สึก
ควบคุมการตอบสนองความคิด ควบคุมการตอบสนองความรู้สึก รวมทั้ง ควบคุมการตอบสนองของตัวเอง
ก่อนที่จะแสดงออกต่อผู้อื่นออกไป
มันคงอาจจะไม่ใช่แค่ ชีวิตดีต่อตัวเรา
มันคงจะเป็นชีวิตดีดี ต่อ สังคมเราที่ใช้ชีวิตอยู่ ก็เป็นไปได้
By H'esdy
http://Facebook.com/HappyEverySingleDay
Hesdyme.blogspot.com
คำโปรยที่อยู่ในหน้าหนึ่ง จากแมกกาซีน แจกฟรี ของ A day bulletin ฉบับ 4 กันยายน 2560
เป็นประโยคสั้นๆที่ชี้ชวนให้เกิดความคิดในใจ หลายอย่าง ในชั่วขณะหนึ่ง ที่สายตาได้อ่านผ่านจบประโยคนี้ไป
จะมีสักกี่คนที่รู้จักตนเอง ได้ดี พอพอ กับที่รู้จักผู้อื่น
เพราะในทุกวัน เราต่างต้องปฎิสัมพันธ์ต่อสิ่งต่างๆ และ ผู้คนรอบตัวมากเสียจน บางครั้ง เราอาจจะไม่ได้มีเวลาปฎิสัมพันธ์กับตัวเราเองบ้างเลย
จะมีสักกี่ครั้ง ที่เรารู้ว่า ตัวเราเองรู้สึกอย่างไร
รู้สึกดีใจ ตอนไหน เพราะอะไร และ ทำไม
รู้สึกเสียใจ เท่าไหร่ จากใคร แล้วทำไมถึงเสียใจ
รู้สึกทุกข์ใจ นานเท่าไหร่ จากสาเหตุอะไร แล้วเมื่อไหร่ถึงหยุดรู้สึกทุกข์ใจ
รู้สึกสุขใจ มากแค่ไหน จากเรื่องอะไร แล้วอีกนานเท่าไหรที่ยังรู้สึกสุขใจอยู่
บางทีอาจไม่ทันรู้ด้วยซ้ำ ว่า ความรู้สึกต่างๆมันเกิดขึ้นตอนไหน
มารู้สึกตัวอีกที ความรู้สึก ความคิดเหล่านั้นก็เกิดขึ้นแล้ว
แล้วเราก็สรุปไปเองว่า จะไปควบคุมได้อย่างไร ก็มันเกิดไปแล้วนิ ก็ตัวเราเอง ใจเราเอง เป็นของเราแบบนี้
อาจเผลอไม่ได้มองดูว่า ก่อนที่ความคิด ความรู้สึกแบบนั้นจะเกิด
เราได้รู้เท่าทัน ความคิด ความรู้สึกของตัวเราเองแล้วหรือไม่
และยิ่งถ้าเรารู้ตัว และ สามารถรู้เท่าทัน ความคิดของเราที่เกิดขึ้น เมื่อไหร่
ก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เรา รู้จักตัวเรา รู้จักใจเรา มากขึ้นทุกที
รู้ไหมว่าตัวเองต้องการหรือไม่ต้องการอะไร
รู้ไหมว่าตัวเองพอใจไม่พอใจอะไร ตอนไหน
รู้ไหมว่าตัวเองโกรธหรือไม่โกรธเพราะอะไร เมื่อไหร่
รู้ไหมว่าสิ่งไหนที่ควรทำดี หรือ ไม่ควรทำดี
หลายครั้งเรารู้ทุกอย่าง รู้ทุกเรื่อง หลังจากที่ทุกสิ่ง ทุกอย่างเกิดขึ้น ไปแล้ว
แต่ในทางกลับกัน ถ้าหลายครั้ง เรารู้ตัวในขณะที่ความรู้สึกเหล่านั้นเกิด และสามารถใช้สติที่มี นำมาใช้ คิดพิจารณา ก่อนจะตอบสนองออกไป ก็จะยิ่งทำให้ การรู้จักตัวเอง และ รู้เท่าทันความคิดของตัวเองเป็นเรื่องที่ดี และ มีประโยชน์กับตัวเราเอง มากขึ้น
ในความเป็นจริงแล้ว ทุกสิ่งที่มากระทบใจเรา ล้วนมีผลต่อ ความคิด ความรู้สึกของเรา ทั้งสิ้น
แต่สิ่งที่น่าสนใจมากไปกว่านั้น คือ เราตอบสนองต่อ สิ่งที่มากระทบใจเราอย่างไร
อย่างเช่น เดินทางด้วยรถไฟฟ้าที่แน่นขนัดเลย ทุกคนต่างเบียดเสียดแออัด เพื่อที่จะสามารถเข้ามาในรถไฟฟ้าให้ได้
เป็นธรรมดาที่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ ความรู้สึกของทุกคน ก็มักไปในทิศทางที่ว่า มันน่าอึดอัด น่ารำคาญใจ ไม่พึงพอใจ หรือไม่น่าชอบใจสักเท่าไหร่ คงเป็นความรู้สึกที่ไม่ค่อยจะน่ารื่นรมย์ เท่าไหรนัก
พอหลังจากที่เรารู้สึกแล้ว เราตอบสนองต่อมันเช่นไร
บางคน อาจจะกระฟัดกระเฟียด ทำท่าทางอึดอัด แสดงสีหน้าไม่พอใจ
บางคน อาจจะอารมณ์เสีย ยิ่งดันมา ก็ยิ่งดันไป ซ้ำร้าย ถ้าไม่พอใจหนัก อาจจะมีกระทบกระทั่งกันรุนแรง
บางคน อาจจะเฉยๆ เบียดมา ก็ไหลไป ก็มันแน่นอ่ะ จะให้ทำไงได้
บางคน อาจจะยิ้มเฉยๆ เบียดมาก็ค่อยๆขยับๆเบียดๆไป เอาน่า เช้างี้ใครๆก็รีบทั้งนั้น
บางคน อาจจะยิ้มอ่อนเบาๆ ใครๆก็รีบไปทำงานทั้งนั้น แบ่งๆกันไป เบียดๆกันไปนิด เดี๋ยวถึงที่หมายก็แยกย้ายกันไป
ในเหตุการณ์เดียวกัน สถานการณ์เดียวกัน ความรู้สึก ความคิด ของผู้คนต่างกัน การรู้จัก การรู้เท่าทันความคิด ก่อนที่จะตอบสนองของแต่ละคนก็แตกต่างกัน
มันจะดีแค่ไหน
ถ้าทุกคน รู้จักตัวเอง รู้จักความคิด รู้จักความรู้สึก
รู้เท่าทันตัวเอง รู้เท่าทันความคิด รู้เท่าทันความรู้สึก
ควบคุมการตอบสนองความคิด ควบคุมการตอบสนองความรู้สึก รวมทั้ง ควบคุมการตอบสนองของตัวเอง
ก่อนที่จะแสดงออกต่อผู้อื่นออกไป
มันคงอาจจะไม่ใช่แค่ ชีวิตดีต่อตัวเรา
มันคงจะเป็นชีวิตดีดี ต่อ สังคมเราที่ใช้ชีวิตอยู่ ก็เป็นไปได้
By H'esdy
http://Facebook.com/HappyEverySingleDay
Hesdyme.blogspot.com
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น