บันไดเวลา

คิดว่านานแค่ไหน เรื่องราวที่เคยผ่านเข้ามาในชีวิตจะถูกลืมเลือน

บางคราว เราใช้เวลาเพื่อสร้างเรื่องราวให้เก็บบันทึกไว้ในความทรงจำ
และ
บางครั้ง เราอยากใช้เวลาเช่นกัน เพื่อลบเลือนสิ่งที่เพียรพยายามสร้างขึ้นมาเก็บไว้

นี่อาจเรียกได้ว่าเป็น ความซับซ้อนอย่างหนึ่งในชีวิตที่มีการเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา

เคยได้ยิน ใครหลายคน พูดเสมอว่า เวลาจะเยียวยาทุกสิ่ง

แต่ก็ยิ่งสงสัยมากขึ้นไปอีกว่า แล้วทำไมยังมีใครหลายคน ยังคงตกหล่นอยู่ในห้วงของความเจ็บช้ำเก่าๆ แม้เวลาผ่านไปยาวนาน
หรือ
การเยียวยาของเวลา ก็แค่ทำให้เราชินชากับความทรงจำเจ็บปวดที่เกิดขึ้นเท่านั้น

แล้วตัวเราล่ะ ได้ทำอะไรบ้าง
หรือ
ปล่อยให้เวลาทำหน้าที่ของมัน
ในขณะที่ตัวเรา ทำหน้าที่อะไรไปบ้าง

เวลาผ่าน
ตัวเราหยุดเดิน
หรือ
เวลาผ่าน
ตัวเราเดินถอยหลังกลับสู่อดีต
หรือ
เวลาผ่าน
ตัวเราเดินหน้าพร้อมปัจจุบัน


ถ้าเวลา คือ บันไดเลื่อน

เรากำลังขึ้นบันไดเลื่อนไป
หรือ
เรากำลังวิ่งสวนลงบันไดเลื่อนที่กำลังเลื่อนขึ้นมา

บันไดเวลา พาเราขึ้นไปเสมอ

แล้ว ตัวเราล่ะ
พาตัวเองขึ้นไปตามเวลาหรือเปล่า
หรือ
กึ่งเดิน กึ่งวิ่ง สวนเวลาปัจจุบันเรื่อยไป
พาตัวเอง มุ่งลงไปสู่ อดีตที่ผ่านไป อย่างไม่หยุดยั้ง

ทุกวันนี้ลืมอดีตที่แสนหวาน ความทรงจำสีสดใสหมดแล้วหรือยัง
ตอบได้อย่างเต็มความภาคภูมิใจเลยว่า ไม่เคยลืม

แค่ทำให้มันเป็นภาพสีซีเปียบ้าง สีวินเทจบ้าง สีขาวดำบ้าง
เพื่อเตือนความจำว่า เป็นแค่เรื่องราวที่ผ่านมาในช่วงชีวิตหนึ่งที่ผ่านไป

วันไหนเบื่อๆ
ก็จะพาตัวเองวิ่งลงสวนกลับบันไดเลื่อนบ้าง
เมื่อเหนื่อย เมื่อยล้า ก็ปล่อยตัวเองให้เลื่อนขึ้นตามบันไดเวลาปัจจุบันกันไป

จะมีวันที่ “ลืม” สิ่งที่ผ่านมาได้หรือเปล่าไม่รู้
แต่ที่รู้ๆ จะอยู่กับ “สิ่งที่ยังไม่ลืม” อย่างเข้าใจ 

ปล. ขอมอบบทความนี้ให้กับทุกความสัมพันธ์ที่ผ่านเข้ามา ทั้งความสัมพันธ์ที่ยังคงมีอยู่ และทุกความสัมพันธ์ที่ได้ผ่านเลยไป

by H’esdy
https://www.facebook.com/HappyEverySingleDay/
hesdyme.blogspot.com