ความสฺขของเด็กมันง่าย หรือ ความสุขของผู้ใหญ่มันยาก

ความสฺขของเด็กมันง่าย หรือ ความสุขของผู้ใหญ่มันยาก

เมื่อวานได้ยินคำพูดของเพื่อนร่วมงานคนหนึ่ง ที่ได้เห็นเด็กๆกลุ่มนึง วิ่งเล่นในออฟฟิตแล้วก็หัวเราะคิกคักอย่างมีความสุข พูดลอยออกมาว่า อิจฉาเด็กนะดูมีความสุขกันจัง. 

ทำให้ฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า เด็กๆนั้นสามารถจะมีความสุขได้กับทุกเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นได้กินของอร่อย. ได้เล่นของเล่น ได้ออกจากบ้าน. ได้ไปเที่ยวห้าง ได้เล่นกับเพื่อน โลกของเขามันดูสดใสสวยงาม อะไรก็ดูน่าสนุก น่าตื่นเต้นไปเสียหมด เพราะมันเป็นอะไรที่แปลกตา น่าสนใจ น่ารู้ น่าลองไปเสียทุกเรื่อง

พอเป็นผู้ใหญ่ เราเติบโตขึ้น เราผ่านประสบการณ์ เราผ่านเหตุการณ์มากมาย เราเรียนรู้ ถึงสิ่งที่เราชอบไม่ชอบ มีความคิดของตัวเอง เราเริ่มมีกฎเกณฑ์สร้างเงื่อนไขในการดำเนินชีวิต. เริ่มคิดว่าต้องแบบนี้ถึงสฺข แบบนั้นไม่ใช่สุข. 

บางทีความสุขของแต่ละคนก็ไม่ได้มองจากมุมของตัวเอง.แต่มองจากมุมมองของคนอื่น

เคยมองย้อนกลับไปไหม ทำไมแต่ก่อนเราถึงได้มีความสุขง่ายๆ แค่ได้เจอเพื่อนที่มหาลัย ได้ไปเดินห้าง ได้ไปดูหนัง. ได้ไปต่างจังหวัดกับเพื่อน แค่นี้ก็โครตฟินแล้ว. 

ทั้งที่ทุกวันนี้ เราก็เป็นคนคนเดิม แค่มีวิธีชีวิตที่เปลี่ยนไป สถานะทางสังคมเปลี่ยนไป เราอายุมากขึ้นประสบการณ์มากขึ้น ความคาดหวังในตัวเองมากขึ้น. เรามีเงื่อนไขในการมีความสุขมากขึ้นตามไปด้วย 

ลองปรับความคาดหวังในใจให้พอเหมาะพอดี 

ลองมีความสุขกับเรื่องง่ายๆ 

ลองใช้ชีวิตแบบเด็กที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นกับสิ่งต่างๆรอบตัว 

ลองลดเงื่อนไขในการมีความสุข

ลองลดมาตรฐานชีวิตไม่ยึดติดตามกระแส

อย่าสร้างเงื่อนไขในชีวิตมากเกินไป

แล้วคุณจะได้กลับไปสู่ความสุขที่ว่า ความสุขนั้นง่ายหาได้รอบตัว

by H'esdy