ลืมล็อค หรือ ล็อคที่จะลืม
วันนี้ เตรียมตัวจัดกระเป๋า เพื่อให้พร้อมสำหรับการออกเดินทริปใหม่ และก็ต้องประสบพบกับปัญหาที่ว่า ดั้นลืมรหัสล็อคกระเป๋า 3 หลักอีกจนได้
คิดไปคิดมาว่า ทำไมน๊า ลืมอีกแล้ว เพราะไม่ได้ใช้มันบ่อยๆ หรือเพราะไม่ได้ใส่ใจจะจดจำมันกันแน่ ทุกๆครั้งที่จะต้องใช้มันแต่ละที ต้องมานั่งนึกแล้ว นึกอีก ลองแล้ว ลองอีก หาวิธีแล้ว วิธีเล่า เพื่อที่จะหาทางใช้มันให้ได้
search google บ้างล่ะ อ่านพันทิพบ้างล่ะ ก็มีคนแนะนำวิธีต่างๆนาๆไม่ว่าจะเป็น หมุนไปเรื่อยๆนะ 000-999 ไม่นานเด๋วก็ได้ หรือจะเป็นวิธี ค่อยๆหมุนดูความฝืดของมัน แล้วก็เปลี่ยนตัวเลขไปเรื่อยๆเด๋วก็จะเจอ หรือไม่ก็งัดเลยนะ ง่ายดี
เราก็มาลองนั่งทำตามไปเรื่อยๆ ทำไปนานๆเข้าก็ชักจะหงุดหงิด แต่ก็พยายามนึกเลขอะไรที่ใกล้ตัวที่คิดว่าน่าจะมาตั้ง วันเดือนปีเกิด เลขที่ชอบ เลขวันครบรอบคบกับแฟนเก่า เลขที่แฟนเก่าชอบ วันเกิดแฟนเก่า ต่างๆนาๆ ลองไปลองมา
ประกอบกับเอาวิธีที่ได้มาจากพันทิพที่หมุนเลขฝืดๆด้วยมารวมๆกัน ผสมปนเปกันไป จากที่หงุดหงิด ก็พยายามจะใจเย็น คิดไปว่าเอาน่า เด๋วมันก็ได้ พยายามอีกนิด อย่าเพิ่งใจร้อน เด๋วก็ได้เอง
ผลปรากฎว่าไม่นานมันก็ปลดล็อคได้ตามคาด ปลื้มปลิ่มน้ำตาจิไหล
เลยทำให้คิดนึกไปว่า การที่คนเราจะลืมอะไรสักอย่าง มันก็น่าจะประกอบมาจาก เรานั้นใช้เวลากับเรื่องราวเหล่านั้น บ่อยมากแค่ไหน นานมากแค่ไหน จนกระทั่งมันฝังอยู่ในความทรงจำเราลึกแค่ไหน และเรามีการทบทวนความทรงจำเราบ่อยแค่ไหนล่ะ
เคยไหมที่อยู่ๆก็จำชื่อใครบางคนไม่ได้ทั้งๆที่แต่ก่อนเค้าเลยสนิทกับเรามาก
เคยไหมที่อยู่ๆก็นึกถึงชื่อร้านอาหารที่ตัวเองเคยชอบทานสมัยเรียนมหาลัย มัธยมไม่ได้ทั้งที่เป็นร้านประจำ
เคยไหมจำที่ท่องเที่ยงที่เคยไปกับเพื่อนสมัยเรียนได้เลือนลางแต่จำความรู้สึกที่ไปได้ชัดเจน
เคยไหมที่จำไม่ได้ว่า รหัสการเข้าอีเมล์อันแรกของตัวเองคืออะไร ทั้งๆที่แต่ก่อนใช้ประจำ
เคยไหมที่อยู่ๆบางทีก็ลืมรหัส password เข้าเฟสบุ๊ค ไอจี ทวิตเตอร์ ของตัวเองทั้งๆที่เพิ่งจะเปลี่ยนไปไม่นาน
หลายครั้งเราต่างบอกตัวเองว่า มันก็แค่ขี้ลืมเท่านั้น แต่การลืมในเรื่องต่างๆ ส่วนมากแล้ว มักเริ่มต้นมาจาก การที่เราไม่ได้ใส่ใจ หรือให้ความสำคัญในสิ่งนั้นๆ จนมันค่อยๆเลือนลางและจางหายไปจากการจดจำของเรา และอาจจะประกอบเรารู้สึกว่าไม่ใช่เรื่องที่ต้องจดจำอะไร
แต่ถ้ามันถูกเก็บบันทึกไว้ลึกลงไปถึงความทรงจำของเราแล้ว มันอาจจะทำให้การลืมเลือนของเรื่องเหล่านั้น อาจจะทำได้ยากยิ่งขึ้น เพราะความทรงจำอาจจะมีการบวนการที่ซับซ้อนและมีทั้งความผูกพันความรู้สึกเข้ามาเกี่ยวข้องไม่ว่าจะเป็น รัก ชอบ โกรธ เกลียด ก็ตาม
และโดยส่วนมากความทรงจำมักจะถูกทบทวน ฉายซ้ำเหมือนหนังวนบ่อยครั้ง เลยเปรียบเสมือนการรีเพลย์ให้เราทุกๆครั้งไปโดยปริยาย
อะไรที่เกิดขึ้นบ่อยๆมันก็มักจะลืมเลือนได้ยากเพราะสมองของคนเราสามารถจดจำมันได้ดีขึ้นจากการรับรู้บ่อยๆ เช่นกัน
ทำให้นึกเปรียบเทียบถึง เรื่องที่หลายๆคนมักพูดถึงเกี่ยวกับความรัก คือ การลืมแฟนเก่า เป็นเรื่องยาก
ก็จริงอยู่ อะไรที่มีความรู้สึกมาเกี่ยวข้อง บางครั้งการใช้สมองควบคุมอย่างเดียวมันคงยังไม่พอ มันต้องใช้ความเข้มแข็งทั้งทางใจ เพื่อบังคับกายให้ทำไปในทิศทางที่ควรจะเป็นไปด้วยกัน
มันก็เหมือน ที่ลืมรหัสล็อคกระเป๋านั่นแหล่ะ เพราะไม่ได้ใช้นานๆ ไม่ได้สนใจ ไม่ได้ให้ความสำคัญ
ไม่ได้มานั่งทบทวนว่า รหัสนี้คือเลขอะไร
ไม่ได้มานั่งดูมันซ้ำๆ คิดถึงมันทุกวัน
ไม่ได้มานั่งนึกถึง และ เคยเตือนตัวเองเสมอว่า นี่นะ รหัสเธอเลขนี้น่ะ จำไว้
ไม่ได้มาคอยบอกทุกๆว่า นี่รหัสฉันนะ รหัสที่ตั้งสื่อจากอะไร
ไม่ได้ถ่ายรูปเก็บไว้ แล้วมาคอยดูบ่อยๆว่า นี่รหัสนี่นะ อย่าลืมนะ จำไว้ด้วย รอบหน้าจะได้ไม่ต้องมาเสียเวลาปลดใหม่เหมือนเดิมอีกไง
การลืมใครสักคน อาจจะไม่ได้ฟังดูเรียบง่ายเหมือนการลืมรหัส แต่การใช้เวลากับเรื่องที่เราไม่อยากจำต่างหากที่สำคัญ
อยากลืม แต่นึกถึงและทบทวนความรู้สึกเก่าๆเสมอ
อยากลืม แต่นั่งดูรูปเก่าๆเสมอ
อยากลืม แต่ยังคุยกับใคร ก็คุยเรื่องรักเก่าๆเสมอ
อยากลืม แต่ยังคงเฝ้าเฟสบุ๊คเขาสม่ำเสมอ
อยากลืม แต่ยังฟังเพลงอกหัก เพลงรักของเรา ให้ นึกถึงเขาเสมอ
อยากลืม แต่ยังคงไปที่เก่าๆ แล้วบิ้วอารมณ์ให้เหงาคิดถึงเขาเสมอ
อยากลืม แต่ยังคงใช้ชีวิตเหมือนเดิม เหมือนตอนมีเขาอยู่เสมอ
อยากลืม แต่ยังคงทำทุกสิ่งทุกอย่างเหมือนตอนมีรักกับเขาอยู่เสมอ
ถ้าอยากลืม แล้วยังคงทำอะไรต่อมิอะไรแบบเดิม และ ยังคงพูดว่า ลืมเขาไม่ได้เสียที ลองกลับไปถามตัวเองกันอีกที ว่า ได้ทำทุกอย่างให้เป็นไปในทิศทางเดียวกันกับ สิ่งที่พูดแล้วหรือยัง
เรื่องบางเรื่อง เราไม่ได้อยากจะลืม แต่เพราะกาลเวลาผ่านไป เรื่องบางเรื่องสำหรับเราก็สำคัญน้อยลง จนไม่เหลือพื้นที่ ให้จดจำ และอาจทำให้เราลืมไปในทีสุด ...
By H'esdy
#HappyEverySingleDay
https://www.facebook.com/HappyEverySingleDay/
https://www.facebook.com/HappyEverySingleDay/
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น