เป็นคำกล่าว
ที่เรามักจะได้ยินบ่อยครั้งเสมอ เวลาจะใช้ในยามที่ต้องร่ำลาจากใครสักคน
ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลกลใด ก็ตาม
เพราะทุกการสังสรรค์ เราต่างคน ล้วนแล้วแต่แต่งแต้มความรู้สึกให้กันและกัน
บอกเล่าเรื่องราว ส่งผ่านทุกสิ่งผ่าน คำพูด
คำจา กริยา ท่าทาง ต่อกัน
ชีวิตคนเราในสังคมทุกวันนี้ มันก็เหมือน
งานเลี้ยง หรือ งานสังสรรค์ งานใดงานนึงในชีวิตเรา
เช่น
ไปทำงานก็เหมือนเป็นปาร์ตี้ที่เป็นทางการนิดนึง
ไปเจอเพื่อนเก่าก็เหมือนปาร์ตี้รียูเนียน
สบายๆ ชิวๆนิดนึง
ไปเจอครอบครัวญาติสนิท
ก็เหมือนปาร์ตี้รวมญาติ ดูง่ายๆ ผ่อนคลายนิดนึง
เราทุกคนล้วนมีงานเลี้ยงหลากหลายในชีวิตเรา
บทที่ 1 การพบเจอหน้า
จุดเริ่มต้นของทุกงานเลี้ยง
เราต้องได้พบเจอใครมากหน้า หลายตา ทั้งรู้จักบ้าง
ไม่รู้จักบ้าง คุ้นบ้าง ไม่คุ้นบ้าง
เยอะแยะมากมายเต็มไปหมด
บางคนอาจได้มีโอกาสรู้จักกันมากขึ้น
บางคนอาจแค่สบตาแล้วมองผ่านกันและกันไป
เราไม่มีทางรู้ว่า ความสัมพันธ์
กับใครบางคน สุดท้ายแล้ว ปลายทางจะเป็นเช่นไร
จนกว่าเราจะได้เริ่มต้นจาก
จุดนี้ที่พบเจอ
บทที่ 2 ก็ต้องมีการจากลา
ในทุกงานสังสรรค์ ก่อเกิดความสัมพันธ์
มีถูกจริตกันบ้าง มีไม่ถูกจริตกันบ้าง
มีถูกชะตาบ้าง ไม่ถูกชะตาบ้าง
มีถูกใจบ้าง ไม่ถูกใจบ้าง
เพราะทุกคนบนโลกใบนี้
ล้วนมาจากจุดเริ่มต้นที่อาจจะแตกต่างกัน
ประสบการณ์ที่อาจจะแตกต่างกัน
การเรียนรู้ที่อาจจะแตกต่างกัน
พื้นฐานความคิดที่แตกต่างกัน
ทำให้แม้จะใช้มันในช่วงเวลาเดียวกัน
กับคนละคน อาจจะให้ผลลัพธ์ที่แตกต่างกัน
กับบางคน เราอาจจะใช้เวลาอยู่ด้วยกัน
ยาวนั้น
กับบางคน เราอาจจะใช้เวลาอยู่ด้วยกัน
แสนสั้น
แต่ทุกช่วงเวลาเหล่านั้น มันเหมือนมี
วันเส้นตายที่เหมือนจะกำหนดเอาไว้ให้เราอย่างไม่รู้ตัว
ว่าในท้ายที่สุดแล้ว เราทุกคนก็มีเส้นทางที่เลือกเดินไปตามทางของตัวเอง
บางที เราอาจเดินไปคนละเส้นทางกับใครหลายคน
และบางที เราอาจเดินไปบนเส้นเดียวกันกับใครสักคนเช่นกัน
แต่เชื่อเถอะ พอถึงจุดจุดหนึ่งของชีวิต
เราทุกคนก็ต่างต้องแยกย้ายกันไปไม่วันใดก็วันหนึ่ง
บทที่ 3 เป็นของคู่กัน
จุดเริ่มต้น กับ จุดสิ้นสุด
ก็เป็นเหมือนของคู่กัน ที่ดูจะขาดกันไปไม่ได้
เคยสังเกตไหมในชีวิตของเราวันนี้
ล้วนแล้วแต่มีการเริ่มต้น และ มีการสิ้นสุดด้วยกันทั้งสิ้น
ไม่ว่าจะเป็น
เริ่มต้นเรียนที่หนึ่ง สุดท้าย
ก็ต้องย้ายไปอีกที่หนึ่ง
เริ่มต้น ทำงานที่หนึ่ง สุดท้าย
ก็ต้องย้ายไปทำงานที่หนึ่ง
ช่วงเรียนสนิทกับเพื่อนอยู่กลุ่มหนึ่ง
เรียนจบไป ทำงาน ก็สนิทกับคนอีกกลุ่มหนึ่ง
มีแฟนคนแรกเป็นคนหนึ่ง บางที สุดท้ายก็แต่งงานกับอีกคนหนึ่ง
แต่งงานกับคนหนึ่ง บางที ทุกวันนี้ก็อยู่คนเดียวกับใครอีกคนหนึ่ง
มีครอบครัวพร้อมหน้าระยะหนึ่ง
ลูกแต่งงานมีครอบครัวก็ห่างหายไประยะหนึ่ง
ทุกเรื่องราวที่ยกตัวอย่างกล่าวมาข้างต้น
ล้วนเป็นแค่ส่วนหนึ่งในชีวิตของคนเรา ที่เริ่มต้นขึ้นมาเมื่อไหร่ อาจมีสิ้นสุดลงได้เหมือนกัน
จริงอยู่ กับบางคน
มันอาจจะไม่ได้ห่างหายตลอดไป แต่อาจจะแค่หายไปช่วงหนึ่งของกาลเวลา
แต่ความจริงแล้ว
ทุกงานเลี้ยง ก็ไม่ได้จะจัดขึ้นแค่ครั้งเดียวแล้วจบไปซะเมื่อไหร่
มันสามารถเกิดขึ้นใหม่ได้บ่อยไปเหมือนกันนี่น่า
เพียงแค่อยากจะบอกให้รู้ว่า
ทุกงานเลี้ยงที่ได้เริ่มต้นขึ้น มักมีวันเลิกลา
เหมือนเป็นเครื่องเตือนใจบอกให้ทุกคน
ได้เรียนรู้ สัจธรรมที่ ว่า ‘ทุกสิ่ง ที่เกิดมา ล้วนแล้ว แต่ ตั้งอยู่ พักนึง เพื่อดับไป’
อย่ายึดติดกับอะไรรอบตัวที่อยู่กับเราในช่วงเวลานึง
แล้วเผลอคาดหวังว่า จะไม่มีวันใดวันหนึ่ง
ที่มันจะหายไป
by H'esdy
https://www.facebook.com/HappyEverySingleDay/
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น