วันแรกที่เลิกกัน
จำได้ว่าคืนแรกนอนไม่หลับเลยจนถึงเช้า
วันรุ่งขึ้นก็ออกไปใช้ชีวิตประจำวันเหมือนปกติหรือบางคนอาจจะถึงเสียอาการไม่ทำอะไรเลย
สภาพของขอบตาคล้ำนิดหน่อยเพราะไม่ได้นอน
อาทิตย์แรกที่เลิกกัน
ก็มีนอนไม่หลับบ้าง หลับเพราะเหนื่อยบ้าง
รุ่งเช้าก็ออกไปใช้ชีวิตประจำวันเหมือนปกติ
ดูโทรมกว่าปกติไปบ้าง เพราะผ่านการพักผ่อนที่ไม่ค่อยเหมือนปกติ
เดือนแรกที่เลิกกัน
ยังมีพร่ำเพ้อ คร่ำครวญบ้าง นอนได้บ้างไม่ได้บ้าง
เช้าขึ้นมาก็ออกไปใช้ชีวิตประจำวันเหมือนปกติ อาจจะโทรมน้อยลงเพราะเริ่มจะเรียนรู้อยู่ให้เป็นบ้าง
ปีแรกที่เลิกกัน
อาจจะยังมีความคิดแว๊บๆถึงบ้าง เพ้อบ้าง นอนได้เกือบจะเป็นปกติ มีนอนน้ำตาไหลบ้างเป็นบางที
ในเช้าวันต่อไป ก็ใช้ชีวิตปกติ
ช่วงนี้อาจจะดีขึ้นหน่อย เพราะเวลาผ่านมาสักพักความจริงที่ต้องยอมรับมันเหมือนภาคบังคับทำให้ความรู้สึกนั้นเจือจาง
ผ่านไปหลายปีที่เลิกกัน
ความรู้สึกผูกพันน้อยลง คิดถึงไม่ได้มากเท่าเดิม นอนหลับได้ปกติ
เช้าวันใหม่ ก็ออกไปใช้ชีวิตปกติ
ชีวิตตอนนี้ก็อยู่ได้สบายดี ขาดแค่คนที่เคยรักเราคนหนึ่ง
แต่ก็มีคนอีกหลายคนที่รักเราซึ่งเขารักเราตั้งแต่วันแรกไม่เคยเปลี่ยน นั้นคือ พ่อแม่ และอีกหลากหลาย คนที่เข้ามาในชีวิตหลังจากเขาจากไป นั้นคือ เพื่อน พี่ น้อง สังคมใหม่อีกมากมาย
ชีวิตก็ไม่ได้มีอะไรมาก
มันก็เหมือนถนน
บางทีเราก็ต้องผ่านเส้นทางเดิมทุกๆวัน
แต่บางครั้งเราก็ต้องเดินทางเส้นทางใหม่
และบ่อยครั้งที่เส้นทางบางสายเราอาจจะมีโอกาสผ่านมันเพียงแค่ครั้งเดียว
ไม่ว่าจะเป็นอีกกี่เส้นทางที่ต้องผ่านไป
ขอแค่มีความสุขกับสองข้างทาง
เก็บเกี่ยวมันให้เต็มที่แล้วทำให้ดีที่สุด
ผ่านไปแล้วจะได้ไม่เสียดายที่ได้ใช้มันคุ้มที่สุดแล้วใน ณ ช่วงเวลาหนึ่ง
จำได้ว่าคืนแรกนอนไม่หลับเลยจนถึงเช้า
วันรุ่งขึ้นก็ออกไปใช้ชีวิตประจำวันเหมือนปกติหรือบางคนอาจจะถึงเสียอาการไม่ทำอะไรเลย
สภาพของขอบตาคล้ำนิดหน่อยเพราะไม่ได้นอน
อาทิตย์แรกที่เลิกกัน
ก็มีนอนไม่หลับบ้าง หลับเพราะเหนื่อยบ้าง
รุ่งเช้าก็ออกไปใช้ชีวิตประจำวันเหมือนปกติ
ดูโทรมกว่าปกติไปบ้าง เพราะผ่านการพักผ่อนที่ไม่ค่อยเหมือนปกติ
เดือนแรกที่เลิกกัน
ยังมีพร่ำเพ้อ คร่ำครวญบ้าง นอนได้บ้างไม่ได้บ้าง
เช้าขึ้นมาก็ออกไปใช้ชีวิตประจำวันเหมือนปกติ อาจจะโทรมน้อยลงเพราะเริ่มจะเรียนรู้อยู่ให้เป็นบ้าง
ปีแรกที่เลิกกัน
อาจจะยังมีความคิดแว๊บๆถึงบ้าง เพ้อบ้าง นอนได้เกือบจะเป็นปกติ มีนอนน้ำตาไหลบ้างเป็นบางที
ในเช้าวันต่อไป ก็ใช้ชีวิตปกติ
ช่วงนี้อาจจะดีขึ้นหน่อย เพราะเวลาผ่านมาสักพักความจริงที่ต้องยอมรับมันเหมือนภาคบังคับทำให้ความรู้สึกนั้นเจือจาง
ผ่านไปหลายปีที่เลิกกัน
ความรู้สึกผูกพันน้อยลง คิดถึงไม่ได้มากเท่าเดิม นอนหลับได้ปกติ
เช้าวันใหม่ ก็ออกไปใช้ชีวิตปกติ
ชีวิตตอนนี้ก็อยู่ได้สบายดี ขาดแค่คนที่เคยรักเราคนหนึ่ง
แต่ก็มีคนอีกหลายคนที่รักเราซึ่งเขารักเราตั้งแต่วันแรกไม่เคยเปลี่ยน นั้นคือ พ่อแม่ และอีกหลากหลาย คนที่เข้ามาในชีวิตหลังจากเขาจากไป นั้นคือ เพื่อน พี่ น้อง สังคมใหม่อีกมากมาย
ชีวิตก็ไม่ได้มีอะไรมาก
มันก็เหมือนถนน
บางทีเราก็ต้องผ่านเส้นทางเดิมทุกๆวัน
แต่บางครั้งเราก็ต้องเดินทางเส้นทางใหม่
และบ่อยครั้งที่เส้นทางบางสายเราอาจจะมีโอกาสผ่านมันเพียงแค่ครั้งเดียว
ไม่ว่าจะเป็นอีกกี่เส้นทางที่ต้องผ่านไป
ขอแค่มีความสุขกับสองข้างทาง
เก็บเกี่ยวมันให้เต็มที่แล้วทำให้ดีที่สุด
ผ่านไปแล้วจะได้ไม่เสียดายที่ได้ใช้มันคุ้มที่สุดแล้วใน ณ ช่วงเวลาหนึ่ง
By H'esdy
Http://www.facebook.com/HappyEverySingleDay
Hesdyme.blogspot.com
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น